Η βιογραφία του Alfred Adler
Ο Άλφρεντ Άντλερ (1870–1937) ήταν Αυστριακός ψυχολόγος, γιατρός και πρωτοπόρος της ψυχολογίας, εκπρόσωπος του Νεοφροϋδισμού και της Ελεύθερης Ψυχανάλυσης. Γεννήθηκε σε ένα χωριό κοντά στη Βιέννη και μεγάλωσε σε μια πολυμελή οικογένεια (Ansbacher & Ansbacher, 1956). Παρά τα προβλήματα υγείας που αντιμετώπισε στην παιδική του ηλικία, όπως η σοβαρή πνευμονία και η απώλεια ενός αδελφού του, ο Άντλερ κατόρθωσε να υλοποιήσει το όνειρό του να γίνει γιατρός (Fiebert, 1997). Έλαβε το πτυχίο του στην ιατρική το 1895 και ξεκίνησε την καριέρα του ως οφθαλμίατρος, προτού στραφεί στην ψυχιατρική.
Το 1902, έγινε μέλος της Ψυχαναλυτικής Εταιρείας της Βιέννης μετά από πρόσκληση του Σίγκμουντ Φρόιντ (Freud, 1914). Εκλέχθηκε πρώτος πρόεδρος της Ψυχαναλυτικής Εταιρείας της Βιέννης. Ωστόσο, οι απόψεις του Άντλερ διαφοροποιήθηκαν από εκείνες του Φρόιντ, ιδιαίτερα όσον αφορά τη σημασία της σεξουαλικότητας ως κύριου κινήτρου. Ο Άντλερ υποστήριξε ότι η «επιθυμία για ανωτερότητα» και η κοινωνική συνείδηση ήταν πιο ουσιώδεις παράγοντες (Adler, 1927). Αυτές οι διαφορές οδήγησαν στην αποχώρησή του από την Εταιρεία το 1911 και στη δημιουργία της Ελεύθερης Ψυχαναλυτικής Εταιρείας η οποία μετονομάστηκς σε Εταιρεία Ατομικής Ψυχολογίας προκειμένου να αποτυπωθεί η έμφαση της θεωρίας του στην ψυχολογία της ατομικής, στοχο-κατευθυνόμενης συμπεριφοράς.
Κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Άντλερ εργάστηκε ως στρατιωτικός γιατρός, γεγονός που επηρέασε βαθιά τη σκέψη του. Ανέπτυξε περαιτέρω την έννοια του «κοινωνικού ενδιαφέροντος», τονίζοντας την ανάγκη για συνεργασία και εμπιστοσύνη στις ανθρώπινες σχέσεις (Adler, 1933).
Μετά τον πόλεμο, αφιερώθηκε σε έργα σχετικά με την εκπαίδευση, συμβάλλοντας στην κατάρτιση εκπαιδευτικών (Adler, 1927). Το 1926, επισκέφθηκε τις Ηνωμένες Πολιτείες και ανέλαβε θέση επισκέπτη καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Ιατρικής του Λονγκ Άιλαντ (Fiebert, 1997). Ο Άντλερ πέθανε το 1937 από καρδιακή προσβολή, ενώ έδινε διάλεξη στο Πανεπιστήμιο του Αμπερντίν στη Σκωτία (Ansbacher & Ansbacher, 1956).
Ο Άντλερ άφησε πίσω του σημαντική κληρονομιά στην ψυχολογία, εισάγοντας έννοιες όπως το αίσθημα κατωτερότητας, η επιθυμία για ανωτερότητα και το κοινωνικό ενδιαφέρον, που εξακολουθούν να επηρεάζουν τη σύγχρονη σκέψη στον τομέα της ψυχολογίας (Adler, 1927).
